چرا فیلمبرداری با فرمت RAW همیشه خوب نیست؟ (معایب)

دوربین های زیادی با قابلیت تصویربرداری RAW به بازار آمده اند، بیشتر فیلمسازان برای فیلمبرداری فیلمشان به این فرمت روی آورده اند. هر چند ضبط تصویر با فرمت RAW دارای مزایای قابل توجهی است، اما معایبی هم دارد. RAW همیشه بهترین انتخاب نیست.

شکی نیست که یک تصویر RAW همیشه ظاهر بهتری نسبت به همان تصویر در یک فرمت فشرده سازی شده دارد. درست مثل عکس های RAW (در مقابل عکس های JPEG)، فیلم های RAW هم تصویری ارائه می کنند با بیشترین کیفیت، جزئیات و دامنه دینامیک. بنابراین طبیعی است که بخواهیم از این فرمت برای روایت قصه هایمان استفاده کنیم. اما گاهی در شرایط و موقعیت های خاصی، این فرمت بهترین انتخاب شما نیست، و بهتر است از یک کدک فشرده استفاده کنید. از آنجا که بیشتر ما مزایای فیلمبرداری با RAW را می دانیم، این بار قرار است به معایب آن بپردازیم و دلایلی را ذکر کنیم که شاید با دانستن آنها از انتخاب این فرمت برای پروژه تان صرفنظر کنید.

مهترین بحث برای خرید دوربین و لنز (فقط برای حرفه ای ها نه آماتورها) = کراپدار و فولفرم و ضربشا

ابتدا باید بگم که در دوربین های دیجیتال به جای فیلم از سنسور برای جذب نور ها و تبدیل نورها به اطلاعات دیجیتال استفاده می شه که کار فیلم رو برای ما انجام میده.

باور غلطی که در جامعه ی ما به وجود اومده اینه که کیفیت سنسور ها رو با مگاپیکسل می سنجن که اصلا پایه ی علمی نداره... ( هرکی ادعا می کنه که مگاپیکسل یعنی کیفیت اینجا اعتراض بکنه تا باهاش کل کل کنم!!!! )

مگاپیکسل در حالت کلی فقط ابعاد یک عکس از نظر پیکسلی رو تعیین می کنه.

خوب، باید یه دسته بندی داشته باشم اول روی دوربین ها که ببینیم اصلا دوربین ها رو باید به چه شکل دسته بندی کرد.

دوربینها رو باید از نظر سنسور در قطع های کوچک، متوسط و بزرگ دسته بندی کرد.

دوربین هایی که ما همه استفاده می کنیم بلا استثنا قطع کوچک هستند،

عموماً دوربین های قطع کوچک شامل دوربین های موبایل و کامپکت میشن تا دوربین های فول فریم با ابعاد سنسوری برابر با ۲۴mm در ۳۶mm .

دوربین های قطع متوسط و بزرگ که به کار ما نخواهد اومد. پس در مورد اونا توضیح نمیدم.

دوربین های قطع کوچک هم که طیف وسیعی از اندازه های مختلف سنسور رو دارند،

کنترل دوربین های DSLR

اگه مایلید با وسایل کنترل از راه دور دوربین های DSLR مانند سری Canon آشنا شوید حتما از سایت dslrcontroller.com دیدن کنید.
امکاناتی چون:
1) کنترل از راه با دستگاه اندروید
2) کنترل از راه دور با مودم بی سیم
و ...

انواع حرکت دوربین, لنز و بازیگر و ترکیب حرکتی آنها در فیلم

امکانات حرکت و تغییرات جهت زاویه دوربین در فیلم نامحدود بوده و استفاده و بهره برداری که یک کارگردان میتواند از این تغییرات بنماید بسیار متنوع و زیاد است. در این قسمت سعی بر آن است تا برخی از این نمونه ها و طرق استفاده از آنها را مورد مطالعه قرار دهیم.

کارگردان فیلم دونوع حرکت عمومی را در اختیار دارد:
حرکت دوربینی و حرکت موضوع. از این دو حرکت حرکت اول بستگی تامی به حرکت دوم دارد.
به عنوان یک قاعده کلی استفاده از حرکت دوربینی در یک فیلم بایستی در حداقل نگه داشته شود و تنها هنگامی باید از آن استفاده شود که حرکت موضوع استفاده از آن را باعث شود. دوربین هنگامی Pan , Tilt, Traveling مینماید که دلیل حرکتی برای آن وجود داشته باشد و آن دلیل هم حرکت موضوع است.

تکنولوژی 4K چیست ؟

صاحبان فن پس از تحقیق بسیار و مقایسه های پیکسل به پیکسل، رزولوشنی قابل مقایسه برای نگاتیو پیدا کردند که حدود 4000 خط بود. نام آنرا 4K گذاشتند، اما بعد از مدتی فهمیدند که این میزان قدرت تفکیک چندان به درد پخش سینمای امروز نمی خورد، در این میان لازم است بگویم که در ایران به دلیل گران بودن اینترمدیات، تهیه کننده ها حاضر به تهیه اینترمدیات از نگاتیو اصلی که قطع نگاتیو شده نیستند، و پوزیتیو پخش از همان نگاتیو اصلی تهیه می شود که منجر به از بین رفتن نگاتیو می شود!

اما در کشور های صاحب صنعت سینما، پوزیتیو از کپی نگاتیو تهیه می شود، بنابراین ما در ایران تصویری نسبتاً بهتر از کشورهای دیگر روی پرده می بینیم، اما چرا نسبتاً؟ به دلیل فرسودگی سیستم پرینت در لابراتوار هایمان. بگذریم، بعد از تحقیقاتی، معلوم گردید که رزولوشن 2000 خط برای سینما کافی است که این باعث یک سود دیگر هم شد. و این که سیستم هایی که بتوانند از پس تدوین و پروسس این فرمت برآیند به مراتب ارزانتر از 4K خواهند بود. نام این فرمت را2K  گذاشتند با قدرت تفکیک 048x1152 و این شد رزولوشن مناسب سینمای دیجیتال!

اگر با رزولوشن 4K آشنایی ندارید ، 4K زولوشنی است ۴ برابر استاندارد 1080p که هم اکنون در تلویزیون های اچ دی و دیسک های بلو-ری استفاده می شود. فیلم برداری با این رزولوشن تکنولوژی بزرگی است که راه خود را به فیلم و تلویزیون باز کرده و روز به روز در ثبت لحظه ها استفاده از آن بیشتر می شود. اما اگر شما از دسته کسانی هستید که نمیخواهید از این رزولوشن بالا برای کارهای حرفه ای استفاده کنید و دوربین های عظیم الجثه ای مانند RED Epic در دست داشته باشید بهتر است به این دوربین کوچک نگاهی بیندازید.

تغییر سیستم نمایش 35 میلیمتری به سیستم پخش دیجیتال در سینماها

برای شروع، این بهتر است پرسیده شود؛ آیا سیستم نمایش دیجیتال و ضبط فیلم به صورت دیجیتالی مزیتی را به سینما افزوده است؟

جواب قطعاً بله است. سیستم دیجیتال با توجه به سهولت استفاده، ارزانی فوق العاده زیاد، راحتی در نقل و انتقال روی رسانه های مختلف جهت نمایش دیجیتال، تدوین دیجیتال و صداگذاری دیجیتال و نیز سهولت در ذخیره سازی، قطعاً و بی شک مسیری است که در سینمای تمامی کشورها بایستی پیموده شود.

سیستم آنالوگ یا نمایش 35 میلیمتری، سیستمی کامل، بلوغ یافته و قدرتمند بود؛ شکوه این سیستم به تمام و کمال در پرده های عریض نمایش با پوزیتیو 70 میلیمتری، ماندگار شده است. سیستم نمایش فیلم پوزیتیو 70 میلمتری به همراه 6 کانال صوتی مجزا روی پرده های عریض سینه راما، تروکاژهای بی نظیر فیلم «ده فرمان» ساخته سیسیل. ب. دمیل دوربین های با کیفیت ویستا و پاناویژن، نمونه های بارزی از این اوج ارتقای فنی در هنر -صنعت و رسانه عظیم سینما هستند.

سرعت ایزو (ISO Speed)

حتماً مى‌دانید که در بسیارى از موزه‌ها و بناهاى تاریخى عکاسى با فلاش و سه‌پایه ممنوع است (البته پیشنهاد مى‌کنم خودتان مسئولیت به خرج دهید و براى جلوگیرى از تخریب آثار تاریخى حتى در نبود چنین قانونى با فلاش عکاسى نکنید). معمولاً نیز نورپردازى این نوع مکان‌ها به گونه‌اى است که نور محیط زیاد نیست و عکس‌ها به دلیل پایین بودن سرعت شاتر و لرزش دست تار خواهند شد. در اینجا راه‌حل استفاده از ایزوى بیشتر است. اما مفهوم ایزو در عکاسى چیست؟ براى دریافت این مسئله پیشنهاد مى‌کنم این مطلب را بخوانید.

CCD یا CMOS (سی سی دی - سی مون) حسگر تصویر در دوربین دیجیتال

امروزه، استفاده از دوربین های عکاسی دیجیتال کاملاً معمول شده است و اغلب افراد در طول زندگی خود حدأقل یکبار با این سوال روبرو می شوند که “چه دوربینی بخرم؟”

جواب این سوأل آسان نیست! نیاز به مطالعه و بررسی جزئیات فنی دوربین های موجود و همچنین مقایسه عملکرد آن ها دارد. بنابراین یکی از مهم ترین گام های موجود در انتخاب یک دوربین، بررسی دقیق جزئیات فنی آن است. در صورتی که جزئیات فنی یک دوربین دیجیتال را بررسی کرده باشید، حتماً با چنین عبارتی مواجه شده اید : “این دوربین از CCD استفاده می کند” و یا “این دوربین از CMOS استفاده می کند”. با توجه به اینکه حسگر تصویر یکی از مهمترین قسمت های یک دوربین دیجیتال است و اینکه استفاده از یکی از این دو نوع تکنولوژی در دوربین های کنونی معمول بوده و گاه انتخاب ما دچار تردید می شود، در این نوشته به توصیف، مقایسه و بررسی مزایا و معایب این دو تکنولوژی پرداخته ام. 

بهترین لنزها برای استفاده بروی CANON 7D & 5D جهت فیلمبرداری حرفه ای

همونطور که الان استفاده از دوربینهای DSLR برای فیلمبرداریهای حرفه ای خیلی زیاد شده و اگه شما هم یکی از اون افرادید حتما تا بحال دیدین که هر شخصی از لنزهای متفاوتی روی این دوربینها استفاده میکنه. و دچار نوعی سر درگمی شدید که شما از چه لنزی استفاده کنید؟

در این مطلب تصمیم دارم تا برای هرکدام از دوربینهای CANON 7D و CANON 5D MARK II که امروزه بیشترین استفاده رو دارن 5 تا از بهترین پرکاربردترین و واجبترین لنزها رو معرفی کنم تا بتونید بوسیله این لنزها از دوربینتون بهترین استفاده رو ببرید و تصاویر حرفه ای داشته باشید.

دوربین های فول فرم (Full Frame)

با ظهور نسل جدید دوربین‌های DSLR که توانایی تصویربرداری HD هم داشتند، انقلابی در کیفیت تصاویر ویدئویی به وجود آمد. معروف‌ترین این دوربین‌ها دوربینی‌ست که کانن به نام 5D MarkII به بازار عرضه کرد. چیزی که این دوربین را بسیار سر زبان‌ها انداخت، فراتر از تصویربرداری HD با لنزهای دوربین عکاسی بود. گرچه این لنز‌ها کیفیت تصویری بی‌نظیری را به تصاویر ویدئویی می‌دهند اما عامل اصلی معروفیت دوربین 5D MII در فول فریم بودن آن است. چیزی که پس از سال‌ها فضای تصویربرداری دیجیتال را به روزگار نوستالژیک فیلم‌برداری آنالوگ نزدیک کرد.

 اما دوربین فول فریم چیست؟ همان‌طور که می‌دانید سی سی‌ دی یا سی‌موس یک دوربین دیجیتال، همان صفحه‌ی حساس آن است که معادل فیلم در دوربین‌های آنالوگ به حساب می‌آید. سی سی دی همه‌ی دوربین‌های تصویربرداری اندازه‌شان به مراتب کوچک‌تر از یک فریم دوربین آنالوگ است. یک فریم دوربین آنالوگ با فیلم ۱۳۵ میلی‌متری برابر ۳۶ⅹ۲۴ میلی‌متر است در حالی که قطر سی سی دی دوربین Sony Z1 برابر یک سوم اینچ (۰/۳۳ سانتی‌متر) است. از آن‌جا که لنز نرمال هر دوربینی را اندازه‌ی قطر فریم آن تعیین می‌کند، ناگفته پیداست لنز نرمال دوربین‌های تصویربرداری دیجیتال همواره فاصله‌ی کانونی کوتاهی را داشته‌اند.

مثلاً در حالی که لنز نرمال یک دوربین آنالوگ ۵۰ میلی‌متر است، لنز نرمال دوربین تصویربرداری Z1 چیزی حدود ۸ میلی‌متر است. این بدان معناست که دوربین‌های تصویربرداری دیجیتال از عمق میدان بیش‌تری برخوردارند و زیادی عمق میدان در آن‌ها سبب شده تصاویرشان تخت و بی‌روح شوند. با ورود دوربین 5D MII برای نخستین‌ بار دوربین‌های دیجیتال هم از عمق میدان کم بهره‌مند شده و کیفیت بصری تصاویر دیجیتالی به شدت بالا رفت.