«آتش بس ۲» غافل از مولفه های دینی در حل مشکلات خانوادگی
_
سینماپرس: یک
منتقد سینما با توجه به فیلم جدید تهمینه میلانی معتقد است نبود مولفه های
دینی ، آرمانی و تاثیر آن ها در اصلاح و پایداری خانواده ها با بی توجهی
به سهم تعیین کننده مهم آئین ها و باورهای مذهبی در تعامل و استحکام
خانواده ها از جماه غفلت های کارگردان «آتش بس ۲» است.
جبار آذین، منتقد و مدرس سینما در گفتگو با خبرنگار سینماپرس در مورد فیلم سینمایی «آتش بس ۲» جدید%:.77D8�ین ساخته تهمینه میلانی اظهار داشت: تهمینه میلانی فیلمساز اجتماعی کشور گر چه مدتی است اعلام «آتش بس» کرده و همچنان به آن وفادار است ولی هیچ گاه پلاکاردهای زن سالاری اجتماعی خود را از کف نداده و به زعم خویش مسیر مظلومیت زدایی از زنان، تثبیت و تحکیم صنوف خانوادگی و اجتماعی آن ها را از ترانزیت فمنسیم ادامه می دهد.
وی
در ادامه افزود: او در فیلم سینمایی «آتش بس ۲» که قصه آن از «آتش بس ۱»
آغاز شده و تا «آتش بس ۵» می خواهد تداوم یابد ، نقال روایت زندگی نا آرام و
پر فراز و فرود سایه (میترا حجار) و یوسف (بهرام رادان) است در قالبی
دیگر و البته از جنس فرم و پرداخت آثار زنانه پیشین خود است. این فیلم که
حوادث و تعلیقاتی در هنگام ساخت و ماندن پشت اتاق «ورود ممنوع» را از سر
گذرانده ، داستان یوسف و سایه را این بار در فرودگاه و پیش از سفر آن ها به
خارج از کشور بازگو می کند.
این منتقد و روزنامه نگار یادآور شد: تهمینه میلانی، «آتش بس ۲» را با مرور خاطرات دورانی از زندگی این دو که به دور از مشاوره های خانوادگی سپری شده و با نگاهی به تمایلات ، خواسته ها ، سلایق ، بالا و پایین زندگی و برخوردهای آن ها دارد و گوشه هایی دیگر از ماجراهای این زوج را که گاه در مجادلات خود تا حد خروس جنگی هم پیش می روند به تصویر می کشد و در معرض تماشا و قضاوت تماشاگر می گذارد.
این مدرس سینما ادامه داد: نگاه اجتماعی و خانوادگی تهمینه میلانی و نگرش زن محورانه آثار او از این فیلمساز چهره متفاوتی ارائه کرده که موافقان و مخالفان دارد. صرف نظر از دیدگاهای آن ها نسبت به کارگردان «آتش بس» باید از تهمینه میلانی به عنوان سینماگری که سینما را خوب بلد است و در قوام سینمای اجتماعی کشور نقش تاثیرگذاری داشته یاد کرد.
وی گفت: مضمون و محتوای فیلم های او را آسیب شناسی اجتماعی و تلاش برای زدودن آثار مرد سالاری در سطوح جامعه و تبلیغ تفکر فمنیستی شکل داده است. واقعیت اینکه او در دفاع و تبلیغ از اهداف و نظریات خود دچار افراط شده و زندگی را میدان جنگی تلقی کرده که زنان و گاه کودکان مظلومان و قربانیان آن هستند.
وی ادامه داد: از همین رو به جای تحلیل و بررسی همه جانبه مشکلات ، مسائل خانوادگی ، نقش و سهم هر کدام در خانه و خانواده و همچنین بود و نبود مولفه های دینی ، آرمانی و تاثیر آن ها در اصلاح و پایداری خانواده ها با بی توجهی به سهم تعیین کننده مهم آئین ها و باورهای مذهبی در تعامل و استحکام خانواده ها و انسان ها عمدتاً به برداشت ها و تلقی های غیر دینی و غیر معنوی غربی ها روی جسته و آن را در آثارش مطرح می کند.
آذین گفت: به همین دلیل علیرغم موضوع های قابل تامل ، فیلمنامه های به نسبت پرداخت شده و ساختار خوب فیلم هایش، شخصیت های آثار او و مشکلات چندان شخصیتی آنها با زیر ساخت ها و مناسبات فرهنگی جامعه ایران ندارند و لذا نه تنها نمی توانند نمایشگر زندگی ایرانی اسلامی باشند که قادر نیستند شکل و شمایل خانواده ها و زوج های ایرانی را به تصویر درآورند چرا که اغلب مسائل و معضلات خانواده های فیلم های تهمینه میلانی از جنس مسائل خانوادگی، اجتماعی ایران نیستند و آنچه در میان آن ها می گذرد نتیجه دوری از اهداف و آرمان های اجتماعی، دینی و ملی کشور و تاثیرگذاری از برنامه ها و مجموعه های ماهواره ای و زندگی غربی است.
وی افزود: شاید به همین دلایل فیلم خوش ساخت «آتش بس ۲» در حد یک اعتراض نامه و یا بیانیه اجتماعی ، سیاسی سطحی جلوه می کند و نمی تواند در فرهنگ جامعه و سینمای ایران تاثیرگذار باشد و تهمینه میلانی را به اهدافش برساند.
جبار آذین در پایان این گفتگو خاطرنشان کرد: سازنده «آتش بس ۲» می توانست البته در صورت اثبات فرضیه جنگ های خانوادگی به ساخت فیلم های صلح ۱ تا ۴ خانوادگی بیاندیشد ولی آنچه ارائه می کند نقاط تاریک روی تخته سیاه است. با این حال می دانیم اختلاف ، درگیری ، جهل و زور در مناسبات خانوادگی ایرانی هم مانند اغلب خانواده های غیر ایرانی که متاثر از مرد سالاری است وجود دارد ولی راه حل آن از جاده ترانزیت ایران و آمریکا نمی گذرد بلکه راه حل مشکلات خانوادگی و اجتماعی ایرانیان در خانه و جامعه ایرانی با رعایت به فرهنگ ملی و باورهای دینی در همین جامعه است.
منبع: cinemapress.ir
نقد به جا و مفید بود