توصیه هایی برای افزایش توانی در فیلمنامه نویسی
1. تا می توانید فیلمنامه بخوانید: شاید این پیشنهاد را خیلی شنیده باشید، اما ما دوباره آن را مطرح می کنیم چون متأسفانه بسیاری به قدر کافی این کار را نمی کنند. هر چه بیشتر بخوانید، بهتر می نویسید. و منظور این نیست که فقط مواقعی که فرصت دارید، فیلمنامه بخوانید. منظور این است که آنقدر فیلمنامه بخوانید که دیگر از خواندن فیلمنامه خسته شوید، و بعد هم باز پنجاه فیلمنامه دیگر بخوانید! (: آنقدر فیلمنامه بخوانید که حس کنید دیگر مغزتان در حال انفجار است!
2. به کلاس های بازیگری بروید: ممکن است خیلی از فیلمنامه نویس ها با این پیشنهاد مخالف باشند. اما فن نوشتن و فن بازی کردن آنقدرها هم که فکر می کنید باهم متفاوت نیستند و از خیلی جهات به هم شبیهند. همانطور که فیلمنامه نویس ها باید کاراکترها را بفهمند و خلق کنند، بازیگرها هم باید کاراکترها را بفهمند و خلق کنند، فقط شیوه و ابزار هر کدام برای این کار فرق می کند. برای یک فیلمنامه نویس، کنار گذاشتن قلم یا صفحه کلید و تجربه اینکه بر زبان آوردن دیالوگ ها واقعا چه حسی دارد، تجربه ارزشمندی است. چون می تواند دانش قصه گویی و درک کاراکترها را از زاویه جدیدی ببیند. بنابراین می تواند از آن مفاهیم و ایده هایی که در کلاس های بازیگری یاد گرفته در نگارش فیلمنامه استفاده کند. شاید این پیشنهاد به نظر بعضی از شما مفید باشد و به نظر بعضی نه. به هر حال آدم ها باهم متفاوتند.
3. از زندگی ایده بگیرید: خیلی از نویسنده ها همیشه یک دفترچه یادداشت و یک قلم با خودشان دارند تا در مواقع لازم یادداشت بردارند. هر جا که می روند تا جایی که می توانند به اطرافیانشان توجه می کنند. به دوستانشان، به خانواده شان، به غریبه ها! مردم خیلی حرف ها و دیالوگ های جالبی میزنند که میشود از آنها در فیلم استفاده کرد. می توانید این ها را در دفترچه تان بنویسید و بعدا در فیلمنامه تان استفاده کنید. وقتی مثلا در ایستگاه مترو متوجه چیز جالبی می شوید یا اتفاق جالبی برایتان پیش می آید از آن یادداشت بردارید تا فراموشش نکنید. حتما هم لازم نیست دفترچه داشته باشید، می توانید از گوشی تلفن همراهتان استفاده کنید. فقط اتفاقات جالب را برای آینده بنویسید تا فراموش نشوند.
4. هر روز بنویسید: هر روز! حتی اگر فقط روزی 15 دقیقه وقت برای نوشتن دارید. نویسنده ای که خودش را مجبور می کند هر روز مطلب بنویسد، حتی وقتی حوصله اش را ندارد، بهتر از نویسنده ای است که فقط زمانی می نویسد که شوق نوشتن در او زنده می شود. چون نویسنده اول خیلی بیشتر مطلب می نویسد و در نوشتن قوی تر می شود.
5. گفتگوی فیلمنامه نویسان حرفه ای را ببینید و بخوانید: گوش دادن به کسانی که از تجربه نوشتن خودشان حرف می زنند به شما کمک می کند که درک بهتری از پروسه نوشتن فیلمنامه خودتان پیدا کنید. گاهی پیش می آید که هر کاری می کنیم نمی توانیم چیزی بنویسیم و احساس می کنیم تمام تلاشمان برای نوشتن بی فایده است. وقتی می شنویم که بعضی از نویسندگان حرفه ای هم با این مشکل روبرو بوده اند و می گویند پروسه نوشتن گاهی چقدر برایشان طاقت فرسا و خسته کننده بوده، کمی قوت قلب می گیریم و حس می کنیم تنها نیستیم.
6. در کنار تماشای فیلم، فیلمنامه آن را تجزیه تحلیل کنید: یعنی فیلم را مثل یک کتاب درسی مطالعه کنید. ساختار روایی آن را دریابید. پرده اول، دوم و سوم چطور شروع و تمام می شوند؟ نقاط عطف کجاها هستند؟ پلات اصلی چیست؟ پلات فرعی چیست؟ دیالوگ فیلم را مطالعه کنید. چرا دیالوگ خوب است؟ چه لحظاتی توجه شما را جلب کرده اند؟ چه چیز خاصی در مورد این لحظات وجود دارد که حتی وقتی تمام بخش های دیگر فیلم را از یاد برده اید، همچنان آنها را به یاد می آورید؟ وقتی فیلمنامه تقریبا 50 فیلم را تجزیه تحلیل کنید، تبدیل به فیلمنامه نویس بهتری می شوید.
7. فیلم های بد تماشا کنید و فیلمنامه هایشان را تحلیل کنید: خیلی از افراد وقتی می شنوند که فیلمی بد است از تماشای آن سر باز می زنند چون فکر می کنند اینطوری وقتشان را تلف کرده اند. این تصور کاملا اشتباهی است، چون درس های خیلی زیادی می توان از فیلم های بد یاد گرفت. وقتی فیلمی با فیلمنامه خوب تماشا می کنید، گاهی عناصر فیلمنامه آنقدر یکدست و غیرقابل تشخیص در هم تنیده شده اند که گاهی باید چهار، پنج یا شش بار آن را تماشا کنید تا بتوانید آن را به عناصر سازنده اش تجزیه کنید. اما وقتی یک فیلم بد تماشا می کنید، می توانید خیلی سریع چند نکته خوب از آن یاد بگیرید.
8. مقاله های مربوط به فیلمنامه نویسی را بخوانید: این کار روزی 15 الی 20 دقیقه بیشتر از زمان شما را نمی گیرد. تقریبا همان میزان وقتی است که برای سر زدن به حساب های کاربری تان در شبکه های اجتماعی وقت می گذارید. اگر روزی یک مقاله درباره فیلمنامه نویسی بخوانید، در طول یک سال معلومات فیلمنامه نویسی تان خیلی افزایش پیدا می کند. منابع اینترنتی فراوانی برای این منظور وجود دارند که می توانید از آنها استفاده کنید (فیلم چی هم یادتان نرود!).
منبع: Nofilmschool و filmchi.net
