آشنایی با کارگردانان ایرانی (3)
بهزاد بهزادپور
بهزاد بهزادپور (زاده ۱۳۴۰ - تهران) کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، تدوین‌گر و بازیگر سینما اهل ایران است.
بهزاد بهزادپور متولد ۱۳۴۰ در تهران است. وی فعالیت هنری را با نویسندگی و کارگردانی تئاتر آغاز کرد. قبل از انقلاب، تئاترهای سیاسی کار می‌کرد و تجربه حضور مخاطب در صحنه را درک کرده بود. حتی در تئاتر «گندمهای خونین» که نخستین تجربه کارگردانی وی بود، گارد رژیم سابق به مردم حمله ور شد.
اما ” توبه نصوح ” محسن مخلباف او را به سینما معرفی کرد .
بهزاد بهزاد پور سینما را به هر نحو و در هر پستی تجربه کرده است که از آن جمله می توان به این موارد اشاره نمود:
کارگردان : خداحافظ رفیق ( چهار اپیزود ) ( ۱۳۸۲ )
مشاور کارگردان : تعقیب سایه ها ( ۱۳۶۹ ) / گنبد نور ( ۱۳۶۷ ) / گودال (۱۳۶۷ )
نویسنده : کلانتری غیر انتفاعی ( ۱۳۸۷ ) / خداحافظ رفیق ( چهار اپیزود ـ ۱۳۸۲ ) / رنجر ( ۱۳۷۸ ) / باشگاه سری ( ۱۳۷۷ ) / قله دنیا ( ۱۳۷۴ ) / آخرین شناسایی ( ۱۳۷۲ )
باز نویسی فیلمنامه : کلانتری غیر انتفاعی ( ۱۳۸۷ )
مشاور تحقیق : لبه تیغ ( ۱۳۷۱ )
بازیگر : خسوف ( ۱۳۷۱ ) / مجنون ( ۱۳۶۹ ) /ردپایی بر شن (۱۳۶۶ ) / دستفروش ( اپیزود اول و سوم ـ ۱۳۶۵ ) / بلمی به سوی ساحل ( ۱۳۶۴ ) / دو چشم بی سو ( ۱۳۶۲ ) / توبه نصوح ( ۱۳۶۱ )
تدوین : خداحافظ رفیق ( چهار اپیزود ـ ۱۳۸۲ ) / کولی ( ۱۳۸۱ ) / آخرین شناسایی ( ۱۳۷۲ ) / نخلستان تشنه ( ۱۳۶۸ ) / گنبد نور ( ۱۳۶۷ ) / گودال ( ۱۳۶۷ )
تقدیر شده: مریم مقدس ( ۱۳۷۹ ) / بچه های آسمان ( ۱۳۷۵ )
ساخت آنونس : سفر به چزابه ( ۱۳۷۴ )
بهزاد بهزاد پور پس از سال ها دوری از عالم سیما و تلویزیون در صدد است ساخت مجموعه ۱۳ قسمتی زندگینامه ” فضه ” کنیز حضرت زهرا (س) را از ابتدای سال ۱۳۹۲ جلوی دوربین ببرد.
اما امروز بیش از همه ، او را با ” شب آفتابی اش می شناسند! تقریبا ۱۰ سالی می‌شود که بهزادپور نه در سینما و نه در تئاتر فعالیتی ندارد و همه تلاش خود را صرف برنامه «شب آفتابی» می‌کند.
«شب آفتابی» نام برنامه‌ای ترکیبی است که آن را می‌توان تلفیقی از نور، صدا و جلوه‌های ویژه دیداری و شنیداری دانست که با تکیه بر تکنیک‌های سینمایی و نمایشی مانند جلوه‌های ویژه، نورپردازی، صحنه و دکور به کارگردانی بهزاد بهزادپور اجرا می‌شود و سبک متفاوتی از کار را نسبت به آنچه تاکنون در ایران انجام شده به مخاطبان ارایه می‌دهد. داستان از خلقت حضرت آدم شروع می‌شود و تا درگیری‌های صحنه‌های هشت سال نبرد دفاع مقدس پیش می‌رود.
او می گوید : شب آفتابی، نتیجه ۳۵ سال کار هنری است که من در طول زندگی انجام داده ام.
بهزاد پور معتقد است : شب آفتابی حاصل تکامل یک روند طولانی است.
اولین جرقه آن در اربعین رحلت حضرت امام(ره) درمسجد جوادالائمه بود که ما ماکت صحنه ها را درست و اجرا کردیم.
دومین حرکت به مناسبت اربعین شهید آوینی اتفاق افتاد و به جای مکان اجرای امروزی، چهار چادر ۱۲ نفره وجود
داشت که مردم در آن نشسته و برنامه را تماشا می کردند بعد از آن در کنگره شهدای خوزستان برنامه ای را
به اجرا گذاشتیم و بعد برای شهدای سپاه برنامه داشتیم که شامل هشت آیتم بود و اولین آیتم از حوادث بعد از
انقلاب شروع می شد. وقتی مسیر حرکت این برنامه ها را دنبال کنید سیر تحول و دگرگونی آن را تا رسیدن
به شب آفتابی امروز به وضوح مشاهده می کنید.
بعداز آن یعنی در حدود ۳ سال پیش برنامه شب آفتابی با حمایت فرهنگسرای پایداری در سپاه محمد رسول الله برگزار شد.
خوشبختانه ما حتی در نمایشگاه بین المللی قرآن کریم غرفه داشتیم. برنامه اربعین رحلت امام (ره)در مسجد جوادالائمه را نقطه شروع این حرکت درنظر بگیرید تا امروزه که من تمام بضاعت و توانایی های خود را در تئاتر، سینما، موسیقی، صدا و گرافیک بر سر این کار گذاشتم و برنامه شب آفتابی به بار نشست.و امروز مخاطبان ما با برنامه ای روبه رو هستند که نه تئاتر است نه سینما، نه نمایش سایه، نه تعزیه و نه اپرا، ولی درعین حال همه اینها هست! چنین پیشینه ای برای شب آفتابی وجود دارد و هنوز هم که هنوز است ما نتوانستیم برای این برنامه نامی مناسب انتخاب کنیم.
در دهمین سال متوالی اجرای برنامه شب آفتابی ۴۰۰ هنرمند و هنرور به همراه ۲۰۰ نفر عوامل پشت صحنه و اجرایی، در برنامه امسال به فعالیت مشغول بودند.
این برنامه امسال به مدت ۳۸ شب از نیمه دوم مهر ماه تا ۲۵ آبان ماه در بوستان ولایت میزبان یکصد و ۱۴ هزار مخاطب بود.
بهزاد بهزاد پور چنان به شب آفتابی و زیبایی هایش دل بسته است که می گوید: آرزو دارم در «شب آفتابی» بمیرم.
