۸ فرمان «کورت وونه گات» برای نویسندگی

سلام دوستان عزیز

گاهی کسانی که می نویسند (چه فیلمنامه نویسان و چه نویسندگان داستان و ...) به بعضی از قوانین توجه دارند که از روی تجربه و مقداریشم از روی توانمندی های ذاتی خودشان ناشی میشه. خیلی خوبه بشه اون تجریبات به زبان قلم در آورد در اختیار دیگران گذاشت. این متن یکی از دوستان فرستاد، البته در باب نویسندگی.
این قوانین بسیار در نوشتن بخصوص فیلمنامه نویسی هم حائز اهمیت است. امیدوارم استفاده کنید.

**یک نکته ای باید اینجا اشاره کنم و اون اینکه، بعضی از دوستان، فقط متن های سایت و وبلاگ هارو در وبلاگ خودشون

کپی می کنند بدون اینکه نامی از منبع اول ذکر کنند. من خودم هم خیلی موقع ها کپی میکنم، اشکالی نداره ولی به شرط اینکه منبع ذکر بشه. ممنون**

۱- با فراغ بال بنویسید. کسی که به بانک بدهکار است و یا توی جیبش شپش قاب می اندازد امروز نویسنده خوبی نخواهد شد.

۲- اوائل کار با قلم و کاغذ بنویسید. اشکالی ندارد.

۳- پای غریبه ها را تنها زمانی به داستان بازکنید که مخاطب غافلگیر شود نه اینکه احساس کند سرکار گذاشته شده.

۴- به وجود و نقش همه کارکترهای داستان فکر کنید حتی به کسی که تنها یک لیوان اب برای قهرمان میاورد.

۵- برای پایانبندی داستانتان بدجنس باشید و به سراغ نامحتمل‌ترین گزینه ها بروید.

۶- مثل یک ادم سادیستیک و روانی دائم سعی کنید به بدترین و افتضاح‌ترین حالتی که خواننده ممکن است از شخصیت شما برداشت کند بیاندیشید و فکری برایش بکنید.

۷- شخصیت‌ها را یکی یکی خلق کنید. با اینکار شما مجبور میشوید جهان را از دریچه ذهن یک شخص بفهمید و به درک درستی از او و شرایطش دست یابید

۸- به خوانندگان خود اطلاعات لازمه و ممکن را بدهید. به جهنم که با اینکار نمی‌توانید حالت تعلیق و گره افکنی ایجاد کنید. این بی عرضگی خودتان است. داستان باید خودش به پایان برسد شما در مسیر حرکت داستان فضولی نکنید. اطلاعات لازم به مخاطب را بدهید – این دوبار- تا مخاطب بتواند گزینه های مختلف داستان را در ذهنش تحلیل و بررسی کند.