تکنیک های ترکیب بندی (Composition) در سینما (4)

موضوع پست شماره (4) : خطوط (هادی و اریب و ... )

خطوط هادی

خطوط خیالی هستند که چشم بیننده را به درون تصویر سوق می دهند که ایجاد عمق می کند. این خطوط همچنین به تصویر حس حرکت و انرژی می دهند.

 خطوطی که همچون برج های دیدبانی چشم ما را به نقطه توجه عکس می کشانند و یا بر عنصر "مسافت" و یا "ارتفاع" در عکس تاکید می کنند.

 از خطوط (هادی) به منظور خلق یک روایت تصویری درترکیب بندی استفاده می شود. این خطوط برای جلب چشم ها به یک نقطه کانونی که می خواهید برجسته کنید، استفاده می شوند، چشم مخاطب را در عکس می گردانند و از سرگردانی چشم در عکس جلوگیری می کنند. همچنین می توانند ارتباط عناصر پیش زمینه و پس زمینه را برقرار کنند.

قوی ترین اثر خطوط هادی، تمرکز بر روی موضوع اصلی است. این می تواند شئ یا بخشی از طبیعت باشد اما اغلب یک شخص یا انسان است.

 

پس دو نکته را به خاطر بسپارید:

 1- مطمئن شوید که خطوط به مهم ترین شئ در عکس اشاره می کنند.

 2- مطمئن شوید که خطوط به خارج از عکس اشاره نمی کنند. خطوطی که به خارج از عکس اشاره می کنند موجب می شوند چشم مخاطب عکس را ترک کند. این عکس را تضعیف کرده و ممکن است موجب شود اشتیاق مخاطب به عکس را کاملا از بین ببرد.

بخاطر داشته باشید که استفاده نادرست از خطوط باعث می شود چشم از موضوع اصلی عکس دور شود .

 اغلب صریح ترین و مؤثر ترین خطوط هادی، در شات های طبیعت دیده می شوند. یک خط هادی موفق چشم شما را به عکس و بلافاصله به موضوع اصلی یا مرکز توجه می کشاند درحالیکه یک خط هادی ناموفق، چشم را به عکس می کشاند اما اگر شئ که چشم را در عکس نگه دارد مثلا یک درخت، خانه، یا اشیای دیگر در سمت راست تصویر نباشد، چشم عکس را ترک خواهد کرد.

 خطوط هادی وقتی موثر تر هستند که نوعی ارتباط بین خط و موضوع عکس باشد. مثلا پله های مارپیچ سنگی که به در یک قلعه منتهی می شوند. با استفاده از یک لنز واید می توانید تاثیر این خطوط را اغراق کنید؛ پس یک نقطه نزدیک شروع خطوط بنشینید و لذت ثبت را از دست ندهید. 

و در نهایت اینکه، بهترین خطوط هادی از پایین سمت چپ کادر شروع می شوند (البته نه درست از رأس گوشه ها).

خطوط منحنی

خطوط جذابی هستند و می توانند هدایتگر خوبی باشند. این خطوط مثل خطوط قطری حس تحرک را بوجود می آورند اما خلاف خطوط قطری که حس انرژی به تصویر می دهند، این خطوط حس آرامش را منتقل می کنند. یک راه مواج پیچ در پیچ، چشم را به سمت خود می کشاند. مثلا مسیر پر پیچ و خم یک رودخانه یا یک معبر در جنگل. 

این خطوط الزاما اس شکل نیستند بلکه هر خط پیچ و تاب دار، یک خط منحنی ست.

 این خطوط همچنین فرم را برجسته می کنند و به اشیای بی جان (گیتار، گلدان و ... ) زندگی می بخشند. بخاطر بسپارید که همه خطوط در طبیعت متقارن نیستند.

 

بنابرین اهمیت دارد که کدام قسمت ها را برای فوکوس انتخاب کنید و از کدام قسمت ها صرف نظر کنید

خطوط اریب

مثل خطوط راهنما، خطوط اریب هم نگاه بیننده را سوق می دهند، البته نه به درون تصویر، بلکه به سمت دیگر آن، که حس حرکت را ایجاد می کند. کاربرد این تکنیک شاید در عکاسی پررنگ تر باشد، اما در فیلمبرداری و موقع گرفتن نماهای ساکن هم می شود از این تکنیک برای ایجاد حس حرکت استفاده کرد.

 خطوط نامنظم و ناهموار

 نوعی از خطوط که اغلب مطلوب هیچ بیننده ای قرار نمی گیرد خطوط نامنظم هستند. خطوط نامنظم و ناهموار ما را بر روی زنجیرهاحساسات یک قدم فرا‌تر می‌برند.

 در حالی که خطوط مورب ما را به حوزه پویایی می‌برند، خطوط نامنظم و ناهموار عموماً حس عدم آرامش، تنش و یا ترس را به بیننده عکس القا می‌کنند. 

استفاده بیش از حد از این خطوط می‌تواند حسی وهم آور و منفی را به بیننده القا کند (که ممکن است دقیقاً‌‌ همان هدفی باشد که عکاس به دنبال آن است).

 بنابراین، این خطوط ابزاری در دست عکاس‌اند تا بتوانند احساس بی‌قراری و آشفتگی را به بیننده القا کند. به عنوان مثال می‌توان به ریشه گیاهان، دندان یک تمساح، قله‌های خشن کوهستان و فلزات درهم‌پیچیده یک اتومبیل متلاشی‌شده اشاره کرد. می توان گفت خطوط زیکزاک هم از انواع خطوط ناهموار هستند.

منبع:باشگاه عکاسان جوان - گروه عکاسی سایت تبیان زنجان