دکوپاژ (Decoupage ) و دکوپاژ نویسی
اما در کشور های صاحب صنعت سینما، پوزیتیو از کپی نگاتیو تهیه می شود، بنابراین ما در ایران تصویری نسبتاً بهتر از کشورهای دیگر روی پرده می بینیم، اما چرا نسبتاً؟ به دلیل فرسودگی سیستم پرینت در لابراتوار هایمان. بگذریم، بعد از تحقیقاتی، معلوم گردید که رزولوشن 2000 خط برای سینما کافی است که این باعث یک سود دیگر هم شد. و این که سیستم هایی که بتوانند از پس تدوین و پروسس این فرمت برآیند به مراتب ارزانتر از 4K خواهند بود. نام این فرمت را2K گذاشتند با قدرت تفکیک 048x1152 و این شد رزولوشن مناسب سینمای دیجیتال!
برای شروع، این بهتر است پرسیده شود؛ آیا سیستم نمایش دیجیتال و ضبط فیلم به صورت دیجیتالی مزیتی را به سینما افزوده است؟
جواب قطعاً بله است. سیستم دیجیتال با توجه به سهولت استفاده، ارزانی فوق العاده زیاد، راحتی در نقل و انتقال روی رسانه های مختلف جهت نمایش دیجیتال، تدوین دیجیتال و صداگذاری دیجیتال و نیز سهولت در ذخیره سازی، قطعاً و بی شک مسیری است که در سینمای تمامی کشورها بایستی پیموده شود.
سیستم آنالوگ یا نمایش 35 میلیمتری، سیستمی کامل، بلوغ یافته و قدرتمند بود؛ شکوه این سیستم به تمام و کمال در پرده های عریض نمایش با پوزیتیو 70 میلیمتری، ماندگار شده است. سیستم نمایش فیلم پوزیتیو 70 میلمتری به همراه 6 کانال صوتی مجزا روی پرده های عریض سینه راما، تروکاژهای بی نظیر فیلم «ده فرمان» ساخته سیسیل. ب. دمیل دوربین های با کیفیت ویستا و پاناویژن، نمونه های بارزی از این اوج ارتقای فنی در هنر -صنعت و رسانه عظیم سینما هستند.
در عکاسی مفاهیمی وجود دارد که دانستن آنها برای علاقمندان این حیطه و آنهایی که میخواهند عکسهایی خوبی ثبت کنند الزامی است. یکی از این مفاهیم سرعت شاتر دوربین است. به عنوان مثال برای عکاسی از یک آبشار یا عکاسی از وقایع ورزشی که شامل سوژههای متحرک میشود آشنایی با سرعت شاتر و حالت تقدم شاتر در دوربینهای دیجیتال نقش اصلی را در ثبت یک تصویر خوب ایفا میکند.
حتماً مىدانید که در بسیارى از موزهها و بناهاى تاریخى عکاسى با فلاش و
سهپایه ممنوع است (البته پیشنهاد مىکنم خودتان مسئولیت به خرج دهید و
براى جلوگیرى از تخریب آثار تاریخى حتى در نبود چنین قانونى با فلاش عکاسى
نکنید). معمولاً نیز نورپردازى این نوع مکانها به گونهاى است که نور محیط
زیاد نیست و عکسها به دلیل پایین بودن سرعت شاتر و لرزش دست تار خواهند
شد. در اینجا راهحل استفاده از ایزوى بیشتر است. اما مفهوم ایزو در عکاسى
چیست؟ براى دریافت این مسئله پیشنهاد مىکنم این مطلب را بخوانید.
عمق میدان، عبارت است از گستردگی محدودهای که جلوتر یا عقبتر از سوژه ی اصلی، فوکوس هستند و مقدار معینی از میدان دید لنز که در آن تصاویر بصورت کاملاً واضح ثبت میشوند.
یکی از عوامل جلوه سازی و ایجاد انفراد سوژه در کادر مورد عکاسی، عمق میدان وضوح است. این عمل گاه با افزایش و گاه با گاهش عمق میدان بدست میآید. کنترل عمق میدان وضوح در عکاسی به عوامل زیر بستگی دارد:
دیافراگم در دوربین عکاسی به تیغههایی گفته میشود که درون لنز قرار گرفتهاند و با گشاد و تنگ شدن، میزان عبور نور را از روزنه میانی آنها که به آن اپرچر گفته میشود، کنترل میکنند. این تیغهها که به طور معمول ۶ تا ۹ عدد هستند، طوری طراحی شدهاند که با بازشدن، میزان نور را زیاد و با تنگ شدن، میزان نور را کم میکنند. بسیاری از دیافراگمها مانند مردمک چشم کوچک و بزرگ یا تنگ و گشاد میشوند و با این عمل نور کمتر یا بیشتری به درون دوربین راه مییابد.
میزان بازبودن این روزنه توسط عددهایی تعریف میشود که از تقسیم فاصله کانونی به دست میآید. پله های کامل عدد دیافراگم در عکاسی به صورت زیر میباشد:
۱.۴-۲-۲.۸-۴-۵.۶-۸-۱۱-۱۶-۲۲-۳۲-۴۵
به طور مثال، اگر فاصله کانونی یک لنز قرار گرفته بر روی یک سنسور ۳۵ میلیمتری، ۵۰ میلیمتر باشد و دیافراگم لنز بر روی ۲ تنظیم شده باشد، قطر روزنه ایجاد شده توسط تیغهها (که به آنها دیافراگم گفته میشود)، ۲۵ میلیمتر خواهد بود. اگر دیافراگم لنز بر روی عدد ۸ قرار گرفته باشد، قطر روزنه ۶.۲۵ میلیمتر خواهد بود. این اعداد از تقسیم فاصله کانونی بر اپرچر به دست میآید و هرچه اپرچر کوچکتر باشد، قطر روزنه و یا اپرچر بیشتر خواهد بود. به این دلیل است که اپرچر کوچکتر باعت بازشدن روزنه و اپرچر بزرگتر، باعث تنگ شدن روزنه میشود.
با گشاد و تنگ کردن این روزنه، نه تنها میزان ورودی نور به درون دوربین تغییر مییابد، بلکه عمق میدان نیز تغییر پیدا خواهد کرد. هرچه عدد دیافراگم، کوچکتر باشد، مساحت روزنه افزایش پیدا خواهد کرد و هرچه این مساحت بیشتر باشد، عمق میدان کمتر خواهد بود. به طور مثال، عمق میدان با f/22 بسیار بیشتر از عمق میدان با f/2.8 خواهد بود.
باید توجه داشت که در ایران، استفاده از کلمه دیافراگم به جای اپرچر اشتباه میباشد. دیافراگم تنها به تیغهها گفته میشود و اپرچر به روزنهای که در میان این تیغهها ایجاد میشود، گفته میشود. در نتیجه، کلمه دیافراگم به طور اشتباه متداول شدهاست. در انگلیسی، کلمه دیافراگم به هیچ عنوان استفاده نمیشود.1) میکرفون دینامیک (dynamic microphone)
2) میکرفون شات موانت (shock mount )
می خواهم لنز بخرم!
اصلاً مفهوم لنز در بازار به طور عام درباره لنزهای دوربین های DSLR به
کار می رود. دوربین DSLR به دوربین های دیجیتال حرفه ای گفته می شوند که
لنز آنها امکان جدا شدن و تعویض را دارند. در داخل این دوربین ها دقیقاً
روبروی محل لنز یک آیینه قرار دارد که نور را به چشمی دوربین می تاباند.
برای همین به این دوربین ها تک لنزی انعکاسی یا همان SLR می گویند و مدل
دیجیتال آن ها DSLR نام دارد. بنابراین لنز های این دوربین ها کاملاً با آن
عدسی های ترکیبی که برخی شرکت ها مخصوص دوربین های کامپکت خودشان می سازند
و می توانید آنها را روی لنز دوربین دیجیتال کامپکت تان پیچ کنید، فرق می
کند.
اگر دوربینی که خریده اید DSLR نیست، اصلاً نمی توانید لنز آن را
جدا کنید یا یک لنز دیگر براب آم بخرید. حالت دوم این است که دوربین شما
DSLR است. بنابراین به یک لنز احتیاج دارید. مقاله را ادامه دهید.
برای چه کاری می خواهم؟
بسیاری از فروشگاه ها هنگام فروش دوربین، به شما یک لنز هم می فروشند و در
حقیقت شما کل مجموعه را با هم می خرید. لنزی که این گونه روی دوربین های
DSLR فروخته می شود، یک لنز بسیار معمولی است که اغلب مورد استفاده عمومی
دارد. حرفه ای ها معمولاً چنین لنز هایی را نمی خرند. همان طور که وقتی می
خواهید کامپیوتر بخرید ترجیح می دهید جزء به جزء قطعات آن را جداگانه سفارش
دهید، این جا هم می توانید لنز روی دوربین را جداگانه خریداری کنید. نگران
نباشید. همه می دانند که دوربین های DSLR به صورت بدنه خالی فروخته می
شوند. بنابراین کسی از این که لنز نخواهید، ناراحت نخواهد شد. (اگر هم شد
خودتان را حرفه ای نشان دهید و فقط لنز را بخواهید!)
اما حالا فروشنده
از شما می پرسد اگر آن لنز را نمی خواهید چه لنزی می خواهید؟ برای اینکه به
این سوال پاسخ دهید باید تکلیف تان را با خودتان مشخص کنید. ما فهرستی از
تعیین خواسته های شما برای رسیدن به یک انتخاب صحیح تهیه کرده ایم. مراحل
پر کردن این فهرست به گونه ای است که به شما امکان می دهد از بین صدها مدل
موجود در بازار نهایتاً به کمتر از پنج تا شش لنز انتخابی برسید و بتوانید
با خیال راحت یکی از آنها را برای دوربین مورد نظرتان خریداری کنید. اما پر
کردن این فهرست یک حقیقت پنهان را پیش روی شما نمایان می کند: " یک لنز
کامل و عالی اصلاً وجود ندارد." اما خوشبختانه انتخاب های زیادی هستند که
به لنز آرمانی شما بسیار نزدیکند. کاری که شما باید انجام دهید، نزدیک ترین
لنز به هدفتان را پیدا کنید که با بودجه شما همخوانی داشته باشد. بنابراین
می توانید این فهرست را خودتان تهیه کنید.
● چرا لنز مهم است؟
دوربین شما هر اندازه هم
که با کیفیت باشد، تنها وظیفه ثبت عکس را بر عهده دارد. در حقیقت لنز همان
چشم دوربین است که تمامی تصاویر از داخل آن دیده می شود. در نتیجه با کیفیت
بودن آن می تواند موجب ثبت تصاویر بسیار شفاف تر و واضح تر شود. در بیشتر
دوربین های کامپکت، امکان تعویض لنز وجود ندارد. در این موارد باید یک
دوربین خوب تهیه نمایید و تنها چیزی که باید به آن توجه کنید این است که
لنز آن کاملا شیشه ای باشد. زیرا در برخی مدل های ارزان قیمت تر، از لنز
های پلاستیکی نیز استفاده می شود.
● کدام مدل لنز مناسب تر است؟
بهتر است از لنز های متناسب با مدل دوربینتان استفاده کنید. نوکیا، کانن،
پنتکس سه شرکت سازنده دوربین هستند که در ساخت لنز هم شهرت خوبی دارند.
ترجیحا از لنز های یک شرکت روی دوربین همان شرکت استفاده کنید و در صورتی
که لنز متناسب با دوربین مورد نظرتان از سوی شرکت سازنده ارائه نشده است و
یا قیمت بالایی دارد، از لنزهای متفرقه استفاده کنید. اما برخی شرکت های
معتبر لنزسازی هم وجود دارند که به طور تخصصی فقط لنز می سازند. از جمله
Carl Zeiss، Leica و Leupol.
اگر عکاس حرفه ای نیستید، بهتر است
از این لنز ها استفاده نکنید. زیرا بسیار گرانقیمت هستند و معمولا تاثیر آن
ها روی کیفیت نهایی کارتان به اندازه پولی نیست که بابت آن ها می دهید.